Το Κοµπλεξικό του Αχιλλέα ΙΙΙ αποτελεί µια παγκόσµια εκδοτική πρωτοτυπία, καθώς συγκεντρώνει περισσότερες από 1.300 λέξεις τις οποίες συνέθεσε και ερµήνευσε µε έναν προσωπικό τρόπο ο ίδιος ο συγγραφέας, επιδιδόµενος σε περίτεχνες γλωσσικές ακροβασίες προκειµένου να εξηγήσει τη σηµασία τους, αλλά και ταυτόχρονα –µε αυτό το καθήκον ως αφορµή– να σχολιάσει όσα τον ενοχλούν, να ασκήσει κριτική, να προβληµατίσει και να ψυχαγωγήσει, παρουσιάζοντας µερικούς µόνο από τους άπειρους συνδυασµούς που µπορεί να προκύψουν κατά τη συνάντηση της ελληνικής γλώσσας και ενός πολυσυλλεκτικού πνεύµατος.

Έτσι, µέσα από τις σελίδες του Κοµπλεξικού µαθαίνει κανείς τι είναι η επιδοκιµαζορέτα, ο µετοστανιόπαντρος, το παγεροκοµείο, ο πορδιαδηλωτής, το σιγουρούνι, ο σφραγιδοβοσκός, ο φιγουρακοτάγκος, εξηγείται ότι ο σκύλινδρος είναι ο καλύτερος φίλος του λάτρη της γεωµετρίας, ότι το εξευτελιστικά χαµηλό ηµεροµίσθιο που προσφέρεται ως αντάλλαγµα για πολύωρη και κοπιαστική εργασία αποκαλείται «µερογάµατο», ότι το πατεράντζο είναι το πτυσσόµενο κρεβάτι επί του οποίου κοιµάται η κεφαλή της οικογενείας έπειτα από έντονο καβγά µε το έτερό του ήµισυ και πολλά άλλα ευφάνταστα.

Τέλος, στις γραµµές αυτού του παράξενου βιβλίου, ανάµεσα σε παραδοξολογίες και ισχυρές δόσεις σουρεαλισµού, κρύβονται αρκετές σκληρές αλήθειες για τις ανθρώπινες σχέσεις, την κοινωνία, την πολιτική, την ιστορία και την τέχνη, οι οποίες, εκφραζόµενες µε έναν ιδιαίτερο χιουµοριστικό τρόπο, καταφέρνουν να λειτουργούν σε πολλαπλά επίπεδα ανατρέποντας κανόνες, επαναπροσδιορίζοντας –ίσως και για πάντα– την καθηµερινότητα, προβληµατίζοντας τους ανυποψίαστους και φέρνοντας ένα συνωµοτικό χαµόγελο στα χείλη των υποψιασµένων.